همه چيز درباره لجبازي کودکان

خبرگزاري آريا -
 
روانشناسي کودکان-كودك بدون آن كه درباره لجبازي قضاوتي داشته باشد يا آن را خوب يا بد بداند تنها لجبازي را به عنوان وسيله‌اي براي محك زدن واكنش ديگران به كار مي‌گيرد.
 
آگاهي؛ دليل لجاجت کودکان
لجبازي در امور مختلف حتي در موقعيت‌هاي خاص يا مشابه خصلتي فراگير در كودكان است. اغلب والدين در تقابل لجبازي كودك در دوره‌هاي مختلف زندگي وي كه به اشكال مختلف مشاهده مي‌شود به مشكلات جدي برمي‌خورند و گاه به درماندگي مي‌رسند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
با اين حال كارشناسان علوم تربيتي لجبازي را خصلتي طبيعي و ضروري مي‌دانند كه از تمايل كودك به كسب درجاتي از استقلال شخصيتي ناشي مي‌شود و بايد پذيرفته و كنترل شود. بر اين اساس لجبازي نكردن كودك در هيچ زمينه‌اي مي‌تواند نشانه يك عارضه حاد رواني باشد كه بايد براي درمانش اقدام كرد.
 
در مقابل، لجبازي شديد و كنترل نشده نيز از رفتارهاي نامناسب والدين حكايت دارد. در حقيقت لجبازي مهار گسيخته نتيجه رفتارهاي والدين و شرايط محيطي است كه كودك را به لجبازي بيشتر وادار مي‌سازد. اگر كودكي لجبازي را از حد مي‌گذراند بايد ريشه اين رفتار را در نحوه برخورد والدين و اطرافيان و تنبيه‌ها و تشويق‌هاي آنان جستجو كرد.
 
لجبازي و استقلال شخصيتي
كودكان از چه سني و چرا شروع به لجبازي مي‌كنند؟ كودك از 2 تا 3 سالگي لجبازي را شروع يا بهتر بگوييم كشف مي‌كند. وي به درجه‌اي از خودآگاهي و شناخت محيط و اطرافيان مي‌رسد كه مي‌فهمد رفتارش روي ديگران تاثير مي‌گذارد و واكنش‌ها را برمي‌انگيزد. از اين رو در برخي امور و هنگامي كه از وي كاري خواسته مي‌شود لجبازي را به كار مي‌گيرد تا واكنش‌ها را مشاهده كند و كنجكاوي‌اش ارضا شود. اين كنجكاوي مي‌تواند به همان رفتار يا خواسته مربوط باشد يا به شخص درخواست‌ كننده.
 
كودك بدون آن كه درباره لجبازي قضاوتي داشته باشد يا آن را خوب يا بد بداند تنها لجبازي را به عنوان وسيله‌اي براي محك زدن واكنش ديگران به كار مي‌گيرد. يادگيري نه گفتن و توانايي امتناع كردن قدرت لجبازي را در كودك بالا مي‌برد و به او در كشف دنيايي كه پيش رو دارد كمك مي‌كند.
 
پس چطور مي‌شود كه اين لجبازي به صورت معضلي حاد درمي‌آيد و مايه دردسر والدين و حتي خود كودك مي‌شود؟ پاسخ به اين پرسش نيز حقايقي ديگر را آشكار مي‌سازد. واكنش اطرافيان بويژه والدين كه كودك از نظر عاطفي به آنان وابسته است تعيين‌ كننده ضعيف يا قوي شدن لجبازي در كودك است. واكنش‌هاي هيجاني، عصبي و تنبيه‌ گونه در برابر لجبازي مي‌تواند ابعاد آن را گسترده كند و لجبازي را به عادتي دائمي براي كودك تبديل سازد.
 
از سوي ديگر ممكن است اين رفتارهاي نادرست از سوي والدين نياز كودك به امتناع و ارضاي كنجكاوي را سركوب كند. در چنين شرايطي ديگر نبايد انتظار داشت استقلال شخصيتي كودك در سنين بالاتر رشد كند و شكل بگيرد.
 
والدين بايد بدانند لجبازي كودك خصلتي طبيعي است كه بايد پذيرفته شود. گاهي كودك به لجبازي به چشم يك بازي نگاه مي‌كند و مي‌خواهد والدين را در اين بازي شريك سازد. معلوم است كودكاني چنين رفتاري از خود نشان مي‌دهند كه نياز آنها به بازي و لذت بردن در كنار والدين و همچنين تماس فيزيكي با بدن والدين در آنها ارضا نمي‌شود. ممكن است كودك لجبازي را به نشانه قهر انجام دهد و بخواهد به والدين بفهماند دلخور يا مخالف است. در حقيقت لجبازي كودك در هر زمينه‌اي معناي خاص دارد كه بايد درك و شناسايي شده و سپس مشكل برطرف گردد. بدترين حالت ‌آن است كه كودكي لجبازي را از حد بگذراند و والدين گمان كنند اين كودك ذاتا لجباز است. چيزي به نام لجبازي يا پرخاشگري و ناسازگاري ذاتي وجود ندارد، بلكه هر معلولي در كودكان علتي دارد كه بايد برطرف شود. ناگفته نماند كه نوعي از لجبازي نيز وجود دارد كه با استقبال والدين همراه است و از همين طريق تقويت مي‌شود. در اين حالت كه به لوس شدن تعبير مي‌شود كودك امتناع‌ها و اصرارهاي بيجا را به بازيچه‌اي براي جلب توجه و بلكه رضايت والدين تبديل مي‌كند و از همين طريق تاثيري عاطفي بر والدين مي‌گذارد تا به خواسته‌اش برسد.
 
چه بايد كرد؟
ممكن است لجبازي كودك امتناع طبيعي وي از درخواست‌هاي مكرر و آمرانه والدين باشد كه براساس استقلال شخصيتي صورت مي‌گيرد. برخي امتناع‌ها نيز دلايل مشخص جسمي و رواني دارد.
 
كودك بايد حق انتخاب داشته باشد و اين انتخاب فقط به لباس،‌ وسايل شخصي و... محدود نمي‌شود. هر كودكي با توجه به سن و ميزان دركش به درجه‌اي از استقلال شخصيتي و اعمال نظراتش در انتخاب‌هاي گوناگون تمايل دارد. كودكان از طريق لجبازي و پافشاري بر آنچه مي‌خواهند شخصيت خود به عنوان يك فرد مستقل را مي‌سازند و تقويت مي‌كنند. والدين بايد به لجبازي‌هاي كودكان براي مثال هنگام امتناع از خوردن يك نوع غذا، انجام ندادن برخي امور روزمره مانند تعويض لباس يا نظافت شخصي و... احترام بگذارند و در صورت ضرورت به جاي برخورد قاطع و احتمالا مقابله به مثل كودك را متقاعد كنند، ناز او را بكشند، دليلش را براي امتناع جويا شوند، اگر مشكلي هست برطرف كنند و در نهايت از موقعيتي كه كودك در آن به لجبازي مي‌پردازد براي ايجاد ارتباط عاطفي و كلامي قوي‌تر با وي استفاده كنند.
 
گاهي كودك به دليل استفاده از انواع تنقلات چرب و شور اشتها ندارد و غذا نخوردن را به دستاويزي براي لجبازي و تاثيرگذاري بر والدين به كار مي‌گيرد.
 
بدغذايي مشكلي رايج ميان كودكان امروزي است و بسياري از والدين آن را به لجبازي و ناسازگاري كودك براي همراهي در غذا خوردن با خانواده يا والدين نسبت مي‌دهند. در حالي كه مهم‌ترين دليل بروز بدغذايي بي‌اشتهايي ناشي از مصرف تنقلات به مقدار زياد يا در زمان نامناسب براي مثال ساعتي پيش از وعده اصلي غذايي است.
 
تنبيه بدني ممنوع
مشاركت دادن كودك در انجام امور، مشورت خواستن از وي بويژه در اموري كه مستقيم به كودك مربوط مي‌شود، براي مثال در چيدمان اتاقش، احترام گذاشتن به خواست و سليقه كودك، تشويق مناسب و به اندازه در صورت انجام كارهاي خوب و درست، شناختن هدف وي از لجبازي و توجه كافي به كودك به نظر كارشناس علوم تربيتي مهم‌ترين روش‌هاي كاهش لجبازي در كودك است.
 
فراموش نشود لجبازي كودك يك‌ روزه شكل نمي‌گيرد و يك‌ روزه هم برطرف نمي‌شود.
 
لجبازي براي كودك به مرور به يك عادت و خصلت رفتاري و همچنين روشي براي پيشبرد كار، جلب توجه و اظهار وجود تبديل مي‌شود و رفع آن نيازمند زمان و توجه است. نكته اصلي درباره لجبازي كودك اجتناب از تنبيه وي است. لجبازي يك خصلت بد و پليد نيست و براي كودك هدف محسوب نمي‌شود. بر اين اساس در مقابل لجبازي وي نبايد از حربه تنبيه استفاده كرد.
 
تنبيه بدني هم به كلي مطرود است و از نظر كارشناسان حتي نيشگون يا سيلي آرام نيز تنبيهي مخرب براي روان كودك محسوب مي‌شود. تنبيه بدني به جاي جسم، روان كودك را نشانه مي‌رود و تاثيري بسيار مخرب برجا مي‌گذارد. تنبيه بدني به مدت طولاني و حتي براي هميشه در ياد كودك مي‌ماند و همين فراموش نكردن بخوبي گوياي تاثير مخرب آن بر روان كودك است.
 
 
منبع : jamejamonline.ir

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۵۹۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درمان رایگان کودک با داشتن بیمه پایه

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ رئیس اداره اقتصاد درمان دانشگاه علوم پزشکی اراک گفت: براساس دستوالعمل ارائه خدمات ارائه خدمات رایگان به کودکان زیر هفت سال و ابلاغیه وزارت بهداشت در اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت همه خدمات بستری و سرپایی کودکان زیر هفت سال در مراکز دولتی دانشگاهی و بیمارستان‌های دولتی موظف به ارائه کلیه خدمات بستری رایگان هستند.

دکتر طباطبایی افزود: وزیر بهداشت اسفند سال گذشته از خدمات درمانی رایگان برای کودکان زیر هفت سال خبرداد که این طرح در استان از اول اردیبهشت به طور کام در حال اجرا است.

او گفت: در اجرای این طرح بیمارستان‌های دولتی موظفند این خدمات را ارائه دهند و هیچ گونه دریافتی از از بیماران زیر هفت سال نداشته باشند.

به گفته طباطبایی دارندگان بیمه پایه مشمول این طرح هستند و چنانچه بیماری فاقد بیمه پایه باشد، می‌تواند با مراجعه به سازمان بیمه سلامت برای بیمه خود اقدام کند و از مزایای این طرح بهره‌مند شود.

والدین کودکان زیر هفت در صورت مشاهده تخلف در روند اجرای این طرح می‌توانند از طریق تماس با سامانه ۱۹۰ وزارت بهداشت موضوع را در میان بگذارند.