علل لجبازی کودکان چیست؟ + راهکار درمان
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۱۹۸۰۹
نازنین دسترنج، کارشناس ارشد مشاور خانواده، مشاور و درمانگر کودک ، مدرس بین المللی سبک های فرزندپروری و تربیت خانواده، در خصوص عواملی که موجب لجبازی کودکان می شود، اظهار کرد: کودکان در ردههای سنی مختلف به انجام رفتارهای میپردازند که در اکثر مواقع موجب آزار و اذیت والدین میشوند. در چنین شرایطی لازم است والدین قبل از یافتن راهی برای درمان و کنترل رفتارهای فرزندشان، علل بروز این رفتارها را ریشه یابی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: دلایل زیادی برای بروز این رفتار در کودکان وجود دارد. معمولا زمانی که والدین به مرکز مشاوره برای کنترل و یا برطرف کردن لجبازی کودک شان مراجعه میکنند بعد از چند جلسه گفت و گو با والدین میتوان ریشه بروز این رفتار کودک را در رفتار خود والدین مشاهده کرد. کودکان در سنین پایین به شدت از رفتارهای والدینشان الگو برداری میکنند. در چنین شرایطی لازم است تا والدین در ابتدا به اصلاح رفتارهای خود بپردازند تا به مرور زمان رفتار کودکشان اصلاح شود.
این درمانگر کودک گفت: گاهی اوقات کودکان دائماً در حال لجبازی نیستند بلکه در شرایط و موقعیتهای خاص و مختلف شروع به لجبازی میکنند که این امر میتواند ناشی از مشکلات روحی، جسمی و فیزیولوژیکی باشد. کودکانی که از کمخونی رنج میبرند معمولا خسته، بی حوصله و کسل هستند و در برابر رفتارها و خواستههای والدینشان دست به لجبازی میزند همچنین گرسنگی، خوابآلودگی و حتی افسردگی از دیگر عوامل بروز لجبازی در کودکان خواهد بود.
این مدرس بین المللی سبک های فرزندپروری بیان کرد: والدین یکی از سه سبک تربیتی سختگیر، آسان گیر و مقتدر را برای تربیت فرزندانشان به کار میگیرند. خانوادههایی که به فرزندانشان آسان میگیرند و آنها را آزاد و رها برای انجام کارها میگذارند؛ با کودکانی نازپرور مواجه میشود و یا بر عکس پدر و مادران بسیار سختگیر که فرزندانشان را تحت فشار میگذارند، کودکان لجبازی را خواهند داشت و زمانی که خواستهای از کودکشان دارند با مقاومت از طرف آنها روبرو میشوند.
دسترنج افزود: اما دسته سوم والدینی هستند که سبک مقتدرانه را برای تربیت فرزندانشان به کار میگیرند این خانوادهها نه تنها در شرایطی آزادی عمل به فرزندانشان میدهند بلکه قواعد و مقرراتی را برای آنها وضع میکنند که ملزم به رعایت قوانین هستند.
این مشاور خانواده بیان کرد: پدر و مادران شاغل که معمولا زمان کمتری را کنار فرزندانشان هستند و با آنها کمتر وقت میگذرانند بیشتر با کودکان لجباز مواجه خواهند بود. زمانی که والدین از سرکار به منزل میآیند کودک برای پر کردن خلاء عاطفی و گذراندن وقت بیشتر با والدین و جلب توجه آنها به خود در خانه شروع به لجبازی و کشمکش میکند.
لجبازی یک امر موقت در بین کودکان است
دسترنج گفت: لجبازی یک امر طبیعی و موقت در بین کودکان است. والدین باید توجه داشته باشند که کودکان تا سن چهار سالگی به شدت علاقهمند به کشف محیط اطراف و کسب تجربههای جدید هستند و ممکن است به انجام کارهای خطرناک مصمم باشند که در چنین شرایطی باید والدین به جایگزین کردن رفتارهای کم خطر بپردازند.
او افزود: کودکان در سنین ۴ تا ۶ سالگی گمان میکنند که به یک استقلال رفتاری رسیدهاند و برای انجام کارهایشان نیاز به کمک والدین ندارند به همین خاطر زمانی که والدین سعی در تعویض لباس کودکان دارند آنها سعی میکنند این کار را خودشان انجام دهند و به شدت از انجام این کار توسط والدین جلوگیری میکنند.
این مشاور و درمانگر کودک گفت: توصیه میشود که والدین از روش دستورالعمل روشن استفاده کنند. در این روش زمانی که پدر یا مادر خواستهای از فرزندش دارد میتواند از طریق برقراری ارتباط چشمی خواسته شان را واضح و روشن به جای تکرار چند بار موضوع به فرزندشان بگوید.
او ادامه داد: اما اگر علت لجبازی جلب توجه باشد بهتر است خانوادهها روزانه نیم ساعت وقت به طور اختصاصی برای گذراندن با فرزندشان داشته و با او بازی کنند تا از این طریق خلاء عاطفی کودک شان برطرف شود.
دسترنج در پایان گفت: والدینی که با کودکان لجباز مواجه هستند باید آرامش خود را حفظ کنند زیراهرچه والدین با آرامش بیشتری با کودک رفتار کنند نتیجه آن را خواهند دید و لجبازی کودک شان کمتر خواهد شد.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: لجبازی کودکان فرزندپروری لجبازی کودکان فرزندپروری سبک زندگی پارسی خبر تربیت فرزند لجبازی کودک کودک شان رفتار ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۱۹۸۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دو روی سکه معلم بلاگری/کاهش هوش هیجانی دانش آموزان با تولید محتوا از آنها
روزبهانی گفت: یک دانش آموز در سن پایین تفکر انتقادی ندارد و شاید درحالی که دیگران به او میخندند نتواند از خودش دفاع کند و همین امر میتواند آسیب زیادی به کودک بزند.
حسین روزبهانی، روانشناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو در رابطه با تاثیرات مثبت و منفی معلم بلاگری اظهار داشت: فضای مجازی و معلم بلاگری، تأثیر معلم بلاگری و تولید محتوایی که این افراد انجام میدهنو که قطعاً هم خیلی زیاد شده است را، میتونیم به طور همزمان هم یک اتفاق مثبت و هم یک اتفاق منفی در نظر بگیریم. این کار یک شمشیر دو لبه است که یکسری محاسن و یک سری معایب دارد.
وی در رابطه با مزایای این کار افزود: زمانی که اون معلم بلاگر یک شیوه تدریس را در فضای مجازی ارائه میدهد که خوب و رسا و جذاب هست، باعث میشود تعداد مخاطبانش بالا برود و به جای این که یک کلاس بیست نفره از این سبک تدریس استفاده کنند، یک جامعه خیلی بیشتر و جامعه آماری بزرگتری از این سبک تدریس استفاده میکنند.
وی افزود: معلم در این موارد سعی میکند یک سری خلاقیتها در روش تدریس داشته باشد. مثلا در محتوا یا سادهسازی دروس که همین موضوع باعث میشود که دانشآموزان علاقه بیشتری به آن درس پیدا کنند. همچنین این گسترش جامعه آماری شامل معلمهای دیگر در شهرهای کوچیک نیز میشود. برای مثال معلمهایی که جوان و تازه کار هستند و استرس شروع تدریس را دارند، اگر بخواهند تدریس کنند، با دیدن این شیوه تدریس اولاً تجربه و اطلاعات نو کسب میکنند و ثانینا شاید از استرسشان کاسته شده و آمادگی لازم برای آموز دادن را پیدا کنند.
روزبهانی در رابطه با ابعاد منفی این موضوع تصریح کرد: معمولاً معلمها در فیلمها و تولید محتواهایی که از دانش آموزان و در فضای مجازی منتشر میکنند، سعی میکنند فضایی شاد و خنده دار را نمایش دهند و یا از یک سری از رفتارهای دانش آموزان فیلم برداری میکنند که شاید برای دیگران خیلی خنده دار باشد؛ این را نیز باید در نظر گرفت که یک دانش آموز در سن پایین تفکر انتقادی ندارد و شاید درحالی که دیگران به او میخندند نتواند از خودش دفاع کند و همین امر میتواند آسیب زیادی به کودک بزند و حتی روی خانوادهاش تأثیر بگذارد.
وی در ادامه گفت: یکی از عوارض آن رفتار نادرست این است که کودک معمولاً سعی میکند تنها قسمت شاد خودش بروز بدهد و هیجاناتی مثل غم و غصه ناراحتیش را سرکوب کند. خب همین موضوع باعث میشود که خیلی نمایشی رفتار کند و سعی کند این بخش از زندگی خود را حذف و یا مخفی کند. واقعیتهای زندگی شو و سعی کن لبخندها غیر واقعی داشته باشه که میتواند از لحاظ روانی به او آسیب بزند و حتی میتواند تا حدودی هوش هیجانی کودک را کاهش بدهد.